ຜູ້ຂຽນການປະຕິຮູບພາສາບໍ່ແມ່ນນັກປັດຊະຍາຫຼືນັກປະຫວັດສາດ, ແຕ່ເປັນຮອງ. ດ້ວຍຈົດwhatາຍອັນໃດ - ຕັດສິນໃຈເອົາເອງ.
ຂ້ອຍຍັງຈື່ຄວາມຕົກໃຈຂອງຂ້ອຍໄດ້ຢູ່ເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ຍິນຜົວໃນອະນາຄົດຂອງຂ້ອຍເອີ້ນແມ່ຕູ້ຂອງລາວວ່າ“ ເຈົ້າ”.
“ ສະບາຍດີ, Baba Lena,” - ສິບປີໄດ້ຜ່ານໄປ, ແຕ່ເພື່ອຄວາມຊື່ສັດ, ຂ້ອຍຍັງເປັນຫ່ວງມັນຢູ່.
“ ພວກເຮົາ, ເຊັ່ນດຽວກັນ, ໄດ້ເວົ້າກັບແມ່ຕູ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າພຽງແຕ່ເວົ້າກັບ ‘ເຈົ້າ’,” ເພື່ອນຂອງຂ້ອຍຍັກຫົວຢ່າງໃຈເຢັນເມື່ອຂ້ອຍບອກຄວາມແປກໃຈຂອງຂ້ອຍກັບນາງ. - ແລະແມ່ແລະປ້າຂອງຂ້ອຍກັບແມ່ຕູ້ຂອງເຂົາເຈົ້າຄືກັນ. ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍຄິດວ່າມັນຖືກຕ້ອງ. ເດັກນ້ອຍຄວນຄຸ້ນເຄີຍກັບແມ່ຂອງຕົນ. “
ຕົກລົງ, ສົມມຸດວ່າສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຄຸນລັກສະນະຂອງແຕ່ລະຄອບຄົວ. ແມ່ນແລ້ວ, ມີເຂົາເຈົ້າຫຼາຍຄົນ, ເຖິງແມ່ນວ່າມັນເປັນເລື່ອງຍາກສໍາລັບຂ້ອຍທີ່ຈະນຶກພາບວ່າຂ້ອຍຈະເວົ້າແນວໃດກັບແມ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍໃນລັກສະນະທີ່ເປັນກາງແລະສຸພາບ. ສຳ ລັບຂ້ອຍ,“ ເຈົ້າ” ຍັງເປັນສັນຍານຂອງໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງຄົນ. ແລະໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວແມ່ນເທົ່າໃດ?
ນາທີຂອງປະຫວັດສາດ: ການອ້າງອີງເຖິງ“ ເຈົ້າ” ຕໍ່ພໍ່ແມ່ໄດ້ຖືກແນະ ນຳ ໂດຍເປໂຕຂ້ອຍ, ຮຽນແບບຊາວຮອນແລນ. ອັນນີ້ໄດ້ພິຈາລະນາເປັນການສະແດງອອກເຖິງຄວາມເຄົາລົບ, ການເຄົາລົບຕໍ່ກັບຄົນຮຸ່ນກ່ອນ. ໃຈບໍ? ຈິດວິນຍານ? ແລະເພື່ອ hell ກັບເຂົາເຈົ້າ, ບໍ່ແມ່ນເວລາເຫຼົ່ານັ້ນໃນປັດຈຸບັນ.
ດຽວນີ້, ແນ່ນອນ, ທຸກຢ່າງແມ່ນຈິງໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ, ແຕ່ເບິ່ງຄືວ່າຮອງລັດ Duma Vladimir Sysoev, ມີຄວາມນັບຖື ໜ້ອຍ ຫຼາຍ. ສະມາຊິກລັດຖະສະພາເຊື່ອວ່າການເຄົາລົບພໍ່ແມ່ສາມາດຟື້ນຟູໄດ້ພຽງແຕ່ໂດຍການປ່ຽນແປງກົດລະບຽບຂອງພາສາລັດເຊຍ. ນຳ ເຂົາເຈົ້າມາໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບມາລະຍາດການເວົ້າກ່ອນການປະຕິວັດ.
ທ່ານ Sysoev ກ່າວໃນການ ສຳ ພາດວ່າ "ລາວມີຄວາມໂດດເດັ່ນໂດຍກົດລະບຽບທີ່ເຄັ່ງຄັດແລະມີໄວຍາກອນຂອງລາວເອງ". … - ຕົວຢ່າງ,“ ແມ່” ແລະ“ ພໍ່” ໄດ້ຖືກຂຽນດ້ວຍຕົວພິມໃຫຍ່. ປະເພດຫຼັກຈັນຍາບັນຫຼັກແມ່ນການທັກທາຍ, ການ ອຳ ລາ, ການຂໍໂທດ, ຄວາມກະຕັນຍູ, ການຊົມເຊີຍ, ການຮ້ອງຂໍ, ການປອບໃຈ, ການປະຕິເສດ, ການຄັດຄ້ານ. “
ຮອງໄດ້ສົ່ງຄໍາຮ້ອງທີ່ສອດຄ້ອງກັນໄປຫາຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Olga Golodets, ຜູ້ທີ່ເບິ່ງແຍງຂະ ແໜງ ການສຶກສາ. ລາວຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາການສົ່ງຄືນຫຼັກຈັນຍາບັນການເວົ້າກັບຫຼັກສູດຂອງໂຮງຮຽນ.
"ອັນນີ້ຈະຍົກສູງລັກສະນະທາງສິນ ທຳ ຂອງສັງຄົມ," ຮອງແມ່ນແນ່ນອນ.
ແນ່ນອນພວກເຮົາຈະບໍ່ໂຕ້ຖຽງກັບທາງເລືອກຂອງປະຊາຊົນ. ແລະເຂົາເຈົ້າຍັງຊື່ນຊົມກັບຄວາມnewາຍໃof່ຂອງປະໂຫຍກທີ່ວ່າ“ ເຈົ້າເຄົາລົບຂ້ອຍບໍ?”
ແຕ່ພວກເຮົາກ້າທີ່ຈະແນະ ນຳ ວ່າ: ລັກສະນະທາງສິນ ທຳ ບໍ່ໄດ້ຖືກ ນຳ ມາຍົກຂຶ້ນມາບໍ່ແມ່ນຢູ່ໃນຕົວອັກສອນແລະ ຄຳ ສັບ, ແຕ່ຢູ່ໃນຫົວ. ມີຄວາມສົງໃສວ່າພະສັນຕະປາປາ (ທີ່ມີນະຄອນຫຼວງ“ P”) ຈະບໍ່ຖືກກະຕຸ້ນຢູ່ໃນເວລານີ້ແລະຈະບໍ່ຢຸດເຊົາຮ້ອງໃສ່ແມ່ໃນເວລາມີລູກ (ມີຕົວອັກສອນ“ M”). ແລະລູກຊາຍຫຼືລູກສາວຂອງເຂົາເຈົ້າໃນເວລາເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະຍັງຄົງຮ້ອງວ່າບັນພະບຸລຸດ (ແນ່ນອນ, ດ້ວຍຄວາມເຄົາລົບເທົ່ານັ້ນ) ໄດ້ຮັບມັນ. ແຕ່ດຽວນີ້ເຂົາເຈົ້າຈະເປັນພໍ່ແມ່ດ້ວຍຕົວອັກສອນໃຫຍ່. ບໍ່ວ່າມັນmeansາຍຄວາມວ່າແນວໃດໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ການສໍາພາດ
ເຈົ້າເວົ້າກັບຄອບຄົວຂອງເຈົ້າແນວໃດ?
ຕໍ່ກັບເຈົ້າທຸກຄົນ, ຄຳ ຖາມຫຍັງ, ບໍ່ແມ່ນຄົນແປກ ໜ້າ.
ເຖິງພໍ່ແມ່, ຕໍ່ພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ, ປ້າແລະລຸງ - ຕໍ່ກັບເຈົ້າ.
ຕໍ່ກັບເຈົ້າທຸກຄົນ, ແມ່ນແຕ່ກັບເດັກນ້ອຍ, ພວກເຮົາມີມັນເປັນແບບນັ້ນ.
ກ່ຽວກັບທ່ານພຽງແຕ່ພໍ່ແມ່.